Whale Watching!

Haa mensen!

Gisteren ben ik een dagje wezen 'Whale Watching'! Wat een mooi dagje! Ik zal beginnen bij het begin.

Vrijdagmiddag hadden de collega's al aangegeven dat ik beter niet per auto naar Boston kon gaan, want de parkeerkosten kunnen al gauw op lopen tot 20 dollar of meer (voor 1 dagje parkeren)!! Dus besloot ik per trein te gaan. Ik kreeg van hen de tip dat ik het beste van Westborough naar 'Waban' (=één van Boston's zeer typische 'true-blue-American suburbs') kon rijden, om daar de auto te parkeren en van daaruit de trein te pakken.
Ik zag op internet dat het vanaf 'Waban Station' maar 2 dollar was voor de treinreis en parkeren zou slechts $5.95 kosten (voor de hele dag).

Eenmaal aangekomen in Waban, constateerde ik een grote parkeerplaats behorend bij een lokaal supermarktje. Ik besloot de auto daar te parkeren, om op die manier ook nog eens op parkeerkosten te besparen (je bent en blijft tóch een echte Hollander hè!). Ik parkeerde de auto mooi achteraan, ergens aan de rechterkant. Vanaf daar liep ik naar Waban Station, wat alleen ff de straat over steken inhield .

Eenmaal bij Waban Station aangekomen, zag ik dat de trein al was aangekomen en ik hoorde al belletjes rinkelen wat mij het (terechte) gevoel gaf dat de trein zou vertrekken. Ik kon nog net op tijd de trein inspringen en na 2 dollar te hebben betaald, zocht ik een aangenaam plekje op.

Na een treinreis van ongeveer 30 minuten boven de grond (overigens prachtig nu met de Indian Summer) gingen we ineens ondergronds. Gelukkig had ik een 'MBTA Subway map' (MBTA = Massachusetts Bay Transportation Authority, zeg maar de NS van de staat Massachusetts) van het hotel mee gegrepen, waardoor het volgen van de reis vrij eenvoudig was. Vanaf 'Government Center' in downtown Boston stapte ik over op de blauwe Subway-lijn richting 'Aquarium Station'.

Nadat ik eenmaal was aangekomen bij Aquarium Station en een roltrap naar begane grond-niveau had genomen, zag ik de prachtige Bostonse 'Harbor'. Stel je voor: gigantisch grote skyscrapers achter je en vóór je een prachtige haven met heel wat zeilbootjes en een stuk of wat grote cruise schepen.
En even een persoonlijke noot voor Koen en Ashley: ook constateerde ik (aan de haven grensend) een prachtig groot Marriot-hotel (zie foto), een prima locatie voor ons aanstaande weekendje weg lijkt me (niet dan?)! Je zit daar namelijk niet ver van de Boston Common, heel wat 'bars' en de 'Freedom Trail' (die ook interessant is om eens te lopen).

Een ander iets dat ook meteen op viel was het stentje van de 'Boston Harbor Cruises' met de grote (plasticen) walvis bovenop. Precies waar ik moest zijn om een kaartje te kopen! Het kaartje kostte me trouwens 42 dollar voor een 4 uur durende Whale Watching Cruise! Niet heel duur vind ik persoonlijk. Bovendien 'verzekerde' het kaartje je op het zien van walvissen (mocht je geen walvissen zien de 1e keer, kon je de volgende keer nogmaals gratis mee).

Eenmaal aangekomen bij Gate 4, zag ik het grote '3-deks'-schip aan komen varen richting de 'New England Aquarium'. Prachtig aangezicht! En links op de achtergrond zag je trouwens ook constant vliegtuigen opstijgen van Logan International Airport (waar we daar erg dichtbij zaten). Erg mooi om te zien. Ik heb dan ook de nodige fotootjes en filmpjes gemaakt (zie ook hier op de site).

Rond 12.15 uur konden we gaan 'boarden' en rond 12.30 uur vaarde de boot weg. Bij het wegvaren nogmaals de nodige mooie foto's genomen van downtown Boston.
Eenmaal op het schip zocht ik een plekje op de 'upper deck' op. Één van de eerste zaken die opviel, was de grote hoeveelheid Europeanen om me heen....Engelsen, Duitsers en ja hoor...ook Nederlanders (Rotterdammers)! Ik kwam al snel met een stel Engelsen aan de praat. Kort daarop ook met een Duitse geneeskunde student aan de praat gekomen, die ook zijn afsluitende stage in Amerika deed, net als ik. Sinds toen de hele reis met hem opgetrokken.

Na ongeveer een half uurtje varen constateerden we een stel van 3 dolfijnen die in de stroom van ons schip mee zwommen. Prachtig gezicht!

Na ongeveer 1,5 uur varen, kwamen we aan op de plek waar walvissen zouden zijn. En ja hoor, na ongeveer 10 minuten de boot stil te hebben gelegd zagen we de eerste spuit van warme walvis-adem de lucht in geblazen worden!! Kort daarop volgde een inmens groot walvis-lichaam die zijn rug en staart-vin (helaas in de verte) toonde! Hoewel ik probeerde snel een foto te maken, had ik daarin in eerste instantie geen succes. Even later kon ik echter wel met succes een filmpje maken (zie deze site bij 'Video's')!

Na ongeveer een half uurtje op dezelfde plek te hebben gedreven, zagen we (nog verder) in de verte weer een spuiter van een walvis. Gelijk werd actie ondernomen en vaarde de boot die kant op. Wederom weer foto's en filmpjes gemaakt! Al gauw zagen we nog een andere Boston Harbor Cruises-boot onze kant op komen....die uiteraard ook een kijkje kwamen nemen!

Zo bleven we nog ongeveer een uur, anderhalf uur drijven rondom dezelfde plek en telkens zagen we na een tijdje walvissen boven komen en weer onder gaan. Al met al een prachtig gezicht. Echter, was de tijd dat de walvissen boven kwamen (om adem te halen) zeer kort en bleven ze vervolgens veel langer onder water. Dat was dus wel jammer, maar goed.

Rond half 4 ongeveer werd het schip in de R van 'Recht achteruit' gezet en zochten we de haven van Boston weer op. Rond kwart voor 5 kwam een einde aan een mooi boot-tochtje!

Aangezien de enige lunch die ik gehad had die dag, een simpele American hotdog (op het schip) was...had ik rond 5 uur wel honger en zocht ik een restaurantje op in de buurt van de Boston haven. Na een kort wc-bezoekje in het restaurant kreeg ik de menu-kaart en een tafeltje toegewezen. Toen ik echter de menu-kaart open deed, werd ik achterover geslagen van de prijzen! Bijv. 18 dollar voor een simpel broodje hamburger (die je bij de Mac of Burger King ook voor 4 dollar kan krijgen). Ik besloot de vriendelijke dame achter de receptie gelijk maar mede te delen, dat ik er helaas vandoor moest, aangezien mijn trein zou vertrekken (haha, slecht excuus, ik weet het, maar je moet wat hè:P). De dame glimlachte vriendelijk naar me en wenste me zelfs een prettige voortzetting van mijn dag (zonder ook maar 1 dollar te hebben uitgegeven).

Ik besloot (mede dankzij het lichtelijk schemerende weer) maar eerst mijn trein op te zoeken. Eenmaal weer ondergronds aangekomen bij Aquarium Station, hoefde ik maar een paar minuutjes op blauwe lijn te wachten. Ongeveer 45 minuten later stapte ik weer uit bij Waban Station. Toen nog ff een korte pitstop gehouden bij Starbucks.

Vervolgens liep ik naar de parkeerplaats van de plaatselijke supermarkt....en ja hoor, daar stond mijn Mazda 3 nog keurig netjes geparkeerd (hoewel wel erg eenzaam in het hoekje). Bij het benaderen van de auto zag ik nog in een glimps het bordje 'Parking area only for visitors of '*****'-supermarkt, cars will be towed and tow costs are for own expense'.
Haha! Oeps...ik had dus best geluk gehad dat mijn auto niet weg gesleept was.

Toen dus maar gauw de pook in de D van Drive gezet en richting Westborough gekoerst.
Eenmaal in Westborough terug aangekomen, rapte ik zo van de honger dat ik besloot om een chinees restaurant op te zoeken. Ik was in de luxe positie dat ik kon kiezen tussen de Cheng Du of de Mandarin en na enige afweging qua levendigheid in het restaurant, besloot ik te kiezen voor de laatste.

Eenmaal plaatsgenomen aan tafel en na de menukaart te hebben bestudeerd, besloot ik de kennis van de Chinese dame in kwestie te testen. Ik zei tegen haar: 'Good evening ma'am, I'm from Holland. In Holland there's a very nice dish called 'babi-pangang'. Do you know what that is?'
Helaas keek de beste mevrouw mij aan, alsof ze oost-Indisch (of oost-Chinees?) doof was....want van een gerecht genaamd 'babi-pangang' had ze nog nooit gehoord (jaja, en dat noemt zichzelf een Chinees....tis wat).

Ik besloot daarop maar een gerecht van de kaart te kiezen en kwam al snel uit op wat 'noodles with chicken, on the side some egg rolls and some sweet & sour sauce'. Dit bleek in de praktijk echter neer te komen op:

Allereerst 2 losse schaaltjes saus en 2 egg rolls (1 schaaltje met 'sweet-sauce'...die zo mierzoet was, dat het vermoedelijk alleen aan DIE-HARD Amerikanen te slijten is...mijn Europese smaak-pupillen waren er in ieder geval niet op voorbereid...en het 2e schaaltje betrof een 'sour-sauce'. Dit 2e schaaltje bleek echter helemaal niet eetbaar....voor degenen die zich een voorstelling willen maken, stel je het volgende voor: neem een Mexicaanse rode peper en meng die met een Thaise curry...en tevens een zeer-over-datum augurk.....dan kom je volgens mij aardig in de richting van deze niet te verklaren 'sour'-sauce.
Kortom: niet te eten!
De 2 loempia's waren overigens prima eetbaar.

Vervolgens werd de hoofdmaaltijd geserveerd, wat bleek te zijn: een doodnormale 'Mie' met gebakken kipvlees en wat groene, ongeïndentificeerde groenten. Verder wel prima, maar niets bijzonders.

Na de tijd de check gevraagd en deze bleek met 18 dollartjes nog wel mee te vallen (vooral als je bedenkt dat ik ook 2 pepsi-glazen heb gehad, om bij te komen van die onmenselijke smaak van die sweet&sour sauces...).
Vervolgens toch nog ff een dollartje fooi gegeven, waardoor het uiteindelijke prijskaartje uitkwam op 19 dollartjes. Niet slecht voor een complete maaltijd.

Vervolgens heb ik mijn weg vervolgd....eerst ff een pitstop bij de Liquor Store gemaakt en daar 2 traytjes Grolsch-bier ingeslagen voor het vriendschappelijke import-prijsje van 26 dollar (voor 24 flesjes Grolsch).

Toen doorgereden naar het welbekende en vertrouwde stekkie aan de 'Computer Drive', waar mijn erg fijne hotel is gevestigd. Eenmaal op de kamer aangekomen, meteen op bed neergeplofd met een ijskoud Grolschje in de ene hand en de afstandbediening in de andere hand....

En zo kwam een eind aan een leuke dag vol indrukken.

Nu ik zo schrijf over ijskoude Grolschjes...en kijkende naar het tijdstip (20.25 uur PM)...denk ik dat ik maar eens een groen stukje goud uit de koelkast ga pakken....en daarmee dus dit verhaal ga sluiten.

Tot snel weer!

Btw: ik ben benieuwd wie mijn site bekijken en wie mijn verhalen lezen, dus laat aub ff een berichtje achter!

Groetjes uit de USA,

Thomas