Vervolg roadtrip....

Hi mensen,

Daar zijn we weer!! Inmiddels is de vakantie bijna ten einde. Morgen vlieg ik (Judith) terug naar Nederland. Nog helemaal geen zin in want we hebben ons veels te goed vermaakt hier:D! Laat ik eens verder gaan waar het vorige verslag ophield.

De 26e dec kwamen we 's avonds aan in Washington. We hadden de Days Inn geboekt. Twee sterren hotel, maar het was een prima kamer én we hadden gratis ontbijt! Nadat ik het vorige verslag getypt had, en Thomas ondertussen een zeer lange douche had genomen, gingen we dan eindelijk op pad om te gaan avondeten. Het was inmiddels al iets van acht uur. We waren in the mood voor Spare Ribs (een échte ten Thij hè ;-)). Dus van tevoren 4 restaurantjes opgezocht en gaan rijden. We hadden helaas pech: óf ze waren gesloten, óf het zag er té creepy uit...Toen maar besloten om naar downtown Washington te gaan om daar ergens te gaan eten. Het was weer even flink zweten voor Thomas om te rijden daar in het zeer drukke downtown! Hij heeft het echter goed gedaan!! Er waren natuurlijk superveel eetgelegenheden te vinden, maar het probleem in Washington is het parkeren!! We konden gewoon geen goede parkeerplek vinden! EINDELIJK na ongeveer 1,5 uur cruisen door de stad vonden we een restaurantje. We kwamen tegen 21.55 uur binnen wandelen en vroegen of we een hapje konden eten. Dat kereltje dat ons verwelkomde zei echt op zo'n verontschuldigende toon: "The kitchen closes at ten o'clock...". Dus Thomas en ik dachten gelijk: 'oh dat wordt niks', en we wilden ons alweer omdraaien, toen hij ineens zei: 'but it's not ten o'clock yet so let's find you guys a table!!'. Wij waren helemaal verbaasd, maar ook uitgehongerd dus we waren blij dat we eindelijk konden eten. We bestelden een pasta voor 2 personen. Heeeeerlijk!! Zeker na alle stress daar voorafgaand. Na het eten nog een klein stukje in downtown gewandeld en toen terug gereden naar het hotel en daar nog een drankje gedaan.

De volgende dag (27e) zag het weer er niet veelbelovend uit. Aanvankelijk was het nog droog. Na het ontbijt werden we met de gratis shuttle service van het hotel naar het station gebracht en van daaruit besloten we de metro te nemen naar The White House. Na een korte wandeling zagen we het huis van de president! Er was uiteraard superveel bewaking en politie op de been rondom het Witte Huis. Wij vonden het huis niet zo heel groot en hadden er meer van verwacht. Daarna nog wat financiële en economische gebouwen in de omgeving bekeken (vindt Thomas natuurlijk reuze interessant;-))! Helaas sloeg het weer ineens om, en het begon te regenen. We hebben eerst een tijd in de regen gewandeld, maar daar werden we al gauw zat van. We zijn een Starbucks ingedoken en daar ff opgedroogd. Toen besloten om naar het WO II museum te gaan. Daar een behoorlijke tijd gebleven, totdat ik het wel gezien had ;-). Thomas, een enorme WO II fan, had er nog wel drie dagen kunnen rondwandelen haha...Toen we het museum verlieten, en het nog steeds hard regende, besloten we een food court op te zoeken en daar weer eens te genieten van die heerlijke Orange Chicken / General Tso's :D! Toen we daar uitgegeten waren en naar buiten liepen, was het droog!! Hoewel het al donker was, klaarde de lucht zich ineens op. Derhalve besloten wij richting het Washington Monument te lopen (een enorme pilaar die verlicht werd door gigantische schijnwerpers in het donker). Daar uiteraard veel foto's gemaakt en ondertussen gewoon heerlijk geouwehoerd:D. Vervolgens doorgelopen naar het WO II monument. Een leuk weetje: hier is een scene uit de film Forrest Gump opgenomen! Even rondgeloerd daar. Hilarisch moment was dat Thomas nodig moest plassen en jawel...hij besloot uitgerekend (in een rustig, donker plekje) zijn behoefte te doen tegen het monument. God strafte direct, want vlak daarna stootte hij zijn been knetterhard tegen een apparaat dat naast het monument stond ;-). As we speak, is daar nog steeds een plekje op zijn been zichtbaar van.

Toen we de volgende dag (28e) de gordijnen openden zagen we gelukkig het zonnetje schijnen! Deze dag zijn we verder gegaan met sightseeing Washington. Allereerst namen we de metro naar het Capitool, ofwel het gebouw waar de senaat zit. Daaropvolgend namen we een andere metro naar het Pentagon. Daar aangekomen bleek dat je 2 weken van tevoren een reservering had moeten maken om binnen een guided tour te kunnen doen, dus dat feestje ging niet door. Wel konden we een kijkje nemen bij het Pentagon Monument. Daar werden de slachtoffers van 11 september herdacht. Nadat we hier kort hadden rondgewandeld, gingen we naar Arlington Cemetery. Op dit beroemde kerkhof liggen alle (oud-)militairen die hun land gediend hebben. Ook ligt hier President Kennedy begraven. Zijn graf, en die van zijn familie, hebben we dan ook gezien en gefotografeerd. Dit alles was zeer indrukwekkend. Na zo'n 1,5 uur zijn Thomas en ik verder aan de wandel gegaan richting Lincoln Memorial. Het was een lange wandeling, en dit ná reeds een dag wandelen. Ik kan dan ook zeggen dat ik geen voet meer over had ;-). Finally bereikten we downtown Washington weer, waar we een restaurant hebben gezocht en daar een avondmaal hebben gegeten. Ik bestelde Buffalo Wings...en my god wat waren die Buffalo heet. Haast niet eetbaar!! Mijn lippen stonden in brand. Thomas had spare ribs gewild, maar die hadden ze niet meer; -)...Toen maar gegaan voor de pork chops. Al met al was het toch een goed avondeten. Na het eten direct terug gegaan naar het hotel. Daar besloten we last minute om de volgende dag niet direct terug te keren naar huis (lees: Thomas' appartement), maar om een omweg te maken via de staten Virginia/West Virginia. We boekten een hotel, dronken nog een koud biertje ter afsluiting van de dag en zijn toen gaan slapen. Heeeeerlijk relaxt na zo'n lange wandeldag!

Donderdag 29 december. Na het ontbijt zijn we weer in onze auto gestapt en gaan rijden richting Virginia. We hadden besloten om naar een plek te gaan uit een zeer beroemd John Denver liedje. Ik geef een hint: "Almost Heaven...West-Virginia...Blue Ridge Mountain, Shenandoah River" (oftewel: 'Country Roads'). Jep mensen, we zijn naar de Shenandoah River gegaan! Het plaatsje wat we opgezocht hadden dat het meest dichtbij lag was 'Front Royal'. Een echt leuk, schattig en ook wel toeristisch plaatsje. Allereerst het Visitor's Center aangedaan, waar we uiterst vriendelijk en behulpzaam werden bijgestaan door een seniore vrijwilliger. Daar besloten Thomas en ik om te gaan Horseback Riding door de Shenandoah (Blue Ridge) Mountains. We werden om 12 uur verwacht bij een grote ranch. We kregen een paard toegewezen (Daisy en Razz). Het was aanvankelijk even wennen op zo'n paard, maar het was zeker leuk! Met een groepje van 7 tot 10 mensen gingen we paardrijden in de mountains!! Echt supergeweldig!! We gingen door de bergen, door riviertjes, over vlakke graslanden etc. Ik kreeg écht dat A-team gevoel ;-)!! Een superfantastische ervaring! Wel ben ik helaas mijn oorbel verloren, en ook is 1 nepnagel gesneuveld in de strijd, maar het was het zeker waard! Thomas zijn rits van de jas heeft het ook niet overleefd, maar goed...Na zo'n uur tot 1,5 uur kwamen we terug bij de ranch. Van daaruit hebben we een restaurantje opgezocht en wat geluncht. Het was inmiddels al half 3 's middags. Na de lunch besloten we de beroemde 'Skyline Drive' te gaan rijden. Deze rit gaat door de bergen en biedt prachtige uitzichten. Wij hebben een klein stukje gereden, gezien onze beperkte tijd, maar het was zeker de moeite waard! Prachtig die omgeving, en het is nu duidelijk waarom het de Blue Ridge Mountains heten: ze lijken ook écht blauw! Toen het een uur of 5 was, zijn we gaan rijden richting ons hotel die we geboekt hadden in Gettysburg. Een zeer beroemd plaatsje dat bekend staat om de strijd die Noordelingen en Zuidelingen gevoerd hebben tijdens de Civil War. Het plaatsje staat vol met gedenkstenen. Die avond niet meer heel veel gedaan.

Vrijdag 30 dec hebben we in de ochtend eerst Gettysburg uitvoerig bekeken. We hebben besloten een auto-tour door Gettysburg te doen, om zo zoveel mogelijk te kunnen zien van alle veldslagen. Prachtige omgeving en zeer indrukwekkend. Rond een uur of twee zijn we terug gaan rijden naar het appartement van Thomas, waar we rond half elf 's avonds pas aankwamen!! Echt een enorme rit, maar we hebben ons onderweg goed vermaakt. Aan het eind van de dag waren we goed gaar. Toch nog op internet gaan zoeken naar hotels in Boston voor Oud en Nieuw. Een (tamelijk dure) gevonden bij The Holiday Inn. Vanwege de feestdagen zijn de prijzen per nacht belachelijk hoog, maar ja, we wilden ook wel graag in Boston New Year's vieren. Toen we dit hotel geboekt hadden zijn we rond 02.00 uur eindelijk gaan slapen.

Oudjaarsdag hebben we eerst een beetje Downtown Boston bezocht. Thomas heeft mij wat bekende gebouwen langs de Freedom Trail én The Boston Common (park) laten zien. Ook hebben we uiteraard nog een klein beetje geshopt. Zo heeft Thomas een mooie jas bij Abercrombie & Fitch gekocht en een supermooie spijkerbroek bij American Eagle (voor nog geen 18 dollar)!!!!! Vervolgens ergens gegeten, terug naar het hotel waar we ons hebben opgefrist. Daar lekker ingedronken en een filmpje gekeken tot 22.00 uur. Toen weer richting het centrum gegaan. Een bar opgezocht waar we een heerlijke Samuel Adams en een Cosmopolitan hebben gedronken (20 dollar voor deze twee drankjes!). Tegen twaalf uur naar de haven van Boston gelopen waar vuurwerk werd afgestoken. Toen was het feest alweer ten einde. Amerika kent (volgens ons) geen groot feest ten tijde van oud en nieuw. Na twaalf uur gaat zo'n beetje iedereen weer naar huis! Enkelen gaan nog op stap, maar dan tot max 2 uur. Wij hadden daar niet meer zoveel zin in, zeker niet na een drukke laatste 1,5 week en bovendien belachelijk hoge entree prijzen. Terug gegaan naar het hotel waar we nog even wat gedronken hebben en toen zijn gaan slapen.

Vandaag overdag zijn we eerst met de metro naar Harvard University gegaan. Leuk om dit ook eens te zien! Vervolgens heeft Thomas mij Wrentham Village Premium Outlets laten zien. Ofwel: we zijn gaan shoppen (voor de vrouwelijke lezers: een walhalla!)!!!:D Helaas zijn we beide niet geslaagd. Toen terug gereden naar huis. Onderweg zag ik ineens bepaalde knopjes op het stuur van Thomas....cruise control! Het was wel hilarisch want Thomas heeft dus ongeveer 1500 miles gereden ZONDER cruise control, terwijl het al die tijd (tevens ook al 3 maand lang) gewoon aanwezig was!! Daar komen we dan achter aan het eind van onze trip ;-).
Nu zitten we beide te relaxen en te genieten van onze laatste avond samen in de USA. Heel erg jammer dat het alweer voorbij is. De tijd is voorbij gevlogen!! We hebben ons opperbest vermaakt. Erg veel gezien, gedaan en beleefd. En vooral ook heel veel lol gehad:D! Kortom, een superleuke trip om op terug te kijken.
Sorry mensen voor dit onwijs lange verhaal, maar ik vond het gewoon leuk om het uitgebreid op 'papier' te zetten. Iedereen trouwens een happy new year gewenst!!!

Liefs Thomas en Judith