1e keer Boston!
Door: Thomas ten Thij
Blijf op de hoogte en volg Thomas
08 Oktober 2011 | Nederland, Zenderen
Hallo mensen!
Vandaag was een bijzonder aangenaam, leuk dagje! Laat ik beginnen bij het begin.
Na vanochtend eerst ff gezellig met het thuisfront te hebben geskyped, besloot ik om vandaag een bezoekje te brengen aan 'Beantown' Boston.
In eerste instantie was het plan om per trein te gaan, maar ik wist in eerste instantie niet precies waar het treinstation van Westborough was, dus heb ik eerst maar ff een TomTom bij 'Staples' (= soort van Mediamarkt) gekocht voor een redelijk prijsje. Aangezien mijn Mazda nogal 'low on gas' was, ben ik ook maar ff (voor het eerst in USA) gaan tanken. Uiteraard had ik geen idee hoe dat werkt in Amerika....dus besloot ik om eerst maar ff naar binnen het Shell-tankstation te gaan en hulp te vragen. Ze zullen wel gedacht hebben, die gekke Nederlanders snappen er ook niks van;-). Achteraf gezien bleek het vrij eenvoudig: (1) steek je creditcard in de machine, (2) kies het soort brandstof dat je wilt (Regular, Premium of...??...) en (3) tanken die handel!
Toen ik daarna weer 'thuis' aankwam, heb ik ff gebeld met 'MBTA' ('Massachusetts Bay Transportation Authority') om de treintijden op te vragen. Amerika is wat het OV betreft niet bepaald hetzelfde als Nederland (er gaat niet elk half uur of minimaal elk uur een trein...je hebt geluk als er meer dan 5 treinen op een dag gaan)...en dan zitten wij als Nederlanders te zeuren als een trein 5 minuutjes te laat is...haha!;-)
Hoe dan ook, de beste man van MBTA vertelde me dat de eerstvolgende pas 2.22 PM zou gaan. Dus...ik was keurig netjes op tijd aanwezig. Bij aankomst constateerde ik echter dat de trein pas 2.56 PM ging (over slechte 'intelligence' gesproken, maar goed). Aangezien ik net een nieuwe TomTom had gekocht die ik graag wilde uitproberen en het heeeeeeeeerlijk weer buiten was (27 graden!), besloot ik per auto (met open raampje en genietenderwijs) naar Boston te gaan. Mijn TomTom vroeg zelfs of ik de tolwegen wilde vermijden (uiteraard JA opgeantwoord)!
Na ongeveer 3 kwartier lang (aangenaam) op de 'I-9' richting 'East' te hebben gereden, zag ik dan eindelijk het inmens grote 'downton Boston' verschijnen! In eerste instantie beetje vergelijkbaar met New York City, een lange rij 'sky-scrapers'! Mooi aangezicht zo vanuit de auto!
Gelukkig begeleidde de TomTom mij keurig netjes door de super drukke straten van Boston heen. (Om een voorstelling te maken....denk aan 10-tallen wegen die boven en onder kriskras door elkaar heen gaan en van allerlei richtingen komen! Haha!)
En wat je moet weten over het rijden in Amerika is: het is toegestaan (lees: normaal) om zowel links als rechts in te halen. Vooral het rechts ingehaald worden is wel ff wennen in het begin! En dan is het ook nog zo....als je bijv. rijdt op een 3-baans weg, dat vrij vaak de weg ineens (soms zonder waarschuwingsbordjes) overgaat in een 2-baans weg. Zoals gezegd: ff wennen!
Eenmaal aangekomen bij mijn bestemming in Boston (ik had 'South station' in mijn TomTom ingetikt), heb ik eerst een parkeerplek gezocht. Dit bleek nog niet zo eenvoudig. Wederom is Boston daarmee vergelijkbaar met New York City...zeer druk, veel toeterende auto's en vrijwel geen parkeerplekken. Op een gegeven moment kwam ik een parkeergarage in 'the financial district' tegen, waarop ik besloot mijn auto daar te parkeren.
Toen ik vanuit de ondergrondse garage op begane grond kwam, constateerde ik dat mijn auto geparkeerd stond in een garage behorend bij 'KPMG' (een niet geheel onbekend accountantskantoor).
Eenmaal buiten haalde ik mijn plattegrondje tevoorschijn en besloot ik om allereerst 'China Town' te gaan bekijken, aangezien dit zeer dichtbij was. Ik wist wat me ongeveer te wachten stond, aangezien ik ook al een China Town in New York City had bezocht...en inderdaad, ongeveer soortgelijk. Veel chinese lampion-kapjes en typisch chinese versieringen boven de weg....maar bovenal super veel chinezen!
Vanuit China Town liep ik verder richting de 'Boston Common'. De Boston Common is een bekend, supergroot groen park midden in downtown Boston. Het was een vreemde, maar aangename gewaarwording....om zo vanuit de mega drukke straten een heerlijk relaxed park in te lopen.
Beetje gelijk aan Central Park in New York.
Na de nodige fotootjes te hebben geschoten in de Boston Common en ff heerlijk gerelaxed te hebben, ging ik verder richting Beacon Hill. Beacon Hill is een beroemd gedeelte van Boston, het is een gedeelte waar vroeger de rijkere lui woonden. Leuk om gewoon eens doorheen te lopen.
FF een persoonlijke noot voor pa & ma: jammer dat we er niet ff samen met Ben en aanhang een kop koffie konden drinken!;-)
Na Beacon Hill begon het al lichtelijk schemerachtig te worden (uur of 6 á 7), waarop ik besloot weer richting de auto te lopen. Na enig zoekwerk vond ik het gebouw '2 Financial Center' weer terug.
Toen ik eenmaal de garage uitreed, kon mijn TomTom in het begin eerst geen GPS-signaal ontvangen!! Pfff..als er iets vervelends is, is het dat wel. Stel je voor: je bent tijdens spitsuur (in Boston eindigt de spits toch zeker niet vóór 7 uur 's avonds) in Downton Boston, een miljoenenstad, je hebt werkelijk geen enkel idee hoe je de stad uit moet komen....het is über-druk....je bent lichtelijk moe van al het gewandel en geslenter en je wilt gewoon graag terug naar huis...met nog een uur rijden voor de boeg....;-)
Zoals je je kan voorstellen, heb ik toch zeker ff een lichtelijk benauwend kwartiertje beleefd om Boston uit te komen. Toen mijn TomTom eindelijk een GPS-signaal had opgepikt, reed ik op een super groot kruispunt(stuk of 7 a 8 richtingen die je op kon) ook nog de verkeerde weg in...waardoor de TomTom weer moeite had om een nieuwe route te berekenen (met het toch al slechte GPS-signaal).
Hoe dan ook, na ongeveer 15 relatief angstige minuten te hebben beleefd, kwam ik de drukke stad weer uit en kwam ik weer op de 'o-zo-vertrouwde' I-9 richting West terecht.
Na een klein uurtje kwam ik weer aan bij mijn hotel.
Helaas had ik vandaag geen tijd meer om één van 's werelds meest bekende en meest prestigeuze universiteiten te bezoeken, namelijk: 'Harvard University'. Ik ben van plan dit morgen te gaan bekijken, waarbij ik zeker een bezoekje ga brengen aan 'Copley Libary' (2e grootste library in heel Amerika, behorend tot de Harvard Uniersity).
Maar voor nu heb ik ff genoeg van 'Beantown' gezien en beleefd, dus ik duik zo mijn bed in.
Ik zal zo nog de nodige fotootjes en filmpjes op deze site zetten, dus houd het in de gaten! En laat ff een berichtje achter!
Groetjes, Thomas
Vandaag was een bijzonder aangenaam, leuk dagje! Laat ik beginnen bij het begin.
Na vanochtend eerst ff gezellig met het thuisfront te hebben geskyped, besloot ik om vandaag een bezoekje te brengen aan 'Beantown' Boston.
In eerste instantie was het plan om per trein te gaan, maar ik wist in eerste instantie niet precies waar het treinstation van Westborough was, dus heb ik eerst maar ff een TomTom bij 'Staples' (= soort van Mediamarkt) gekocht voor een redelijk prijsje. Aangezien mijn Mazda nogal 'low on gas' was, ben ik ook maar ff (voor het eerst in USA) gaan tanken. Uiteraard had ik geen idee hoe dat werkt in Amerika....dus besloot ik om eerst maar ff naar binnen het Shell-tankstation te gaan en hulp te vragen. Ze zullen wel gedacht hebben, die gekke Nederlanders snappen er ook niks van;-). Achteraf gezien bleek het vrij eenvoudig: (1) steek je creditcard in de machine, (2) kies het soort brandstof dat je wilt (Regular, Premium of...??...) en (3) tanken die handel!
Toen ik daarna weer 'thuis' aankwam, heb ik ff gebeld met 'MBTA' ('Massachusetts Bay Transportation Authority') om de treintijden op te vragen. Amerika is wat het OV betreft niet bepaald hetzelfde als Nederland (er gaat niet elk half uur of minimaal elk uur een trein...je hebt geluk als er meer dan 5 treinen op een dag gaan)...en dan zitten wij als Nederlanders te zeuren als een trein 5 minuutjes te laat is...haha!;-)
Hoe dan ook, de beste man van MBTA vertelde me dat de eerstvolgende pas 2.22 PM zou gaan. Dus...ik was keurig netjes op tijd aanwezig. Bij aankomst constateerde ik echter dat de trein pas 2.56 PM ging (over slechte 'intelligence' gesproken, maar goed). Aangezien ik net een nieuwe TomTom had gekocht die ik graag wilde uitproberen en het heeeeeeeeerlijk weer buiten was (27 graden!), besloot ik per auto (met open raampje en genietenderwijs) naar Boston te gaan. Mijn TomTom vroeg zelfs of ik de tolwegen wilde vermijden (uiteraard JA opgeantwoord)!
Na ongeveer 3 kwartier lang (aangenaam) op de 'I-9' richting 'East' te hebben gereden, zag ik dan eindelijk het inmens grote 'downton Boston' verschijnen! In eerste instantie beetje vergelijkbaar met New York City, een lange rij 'sky-scrapers'! Mooi aangezicht zo vanuit de auto!
Gelukkig begeleidde de TomTom mij keurig netjes door de super drukke straten van Boston heen. (Om een voorstelling te maken....denk aan 10-tallen wegen die boven en onder kriskras door elkaar heen gaan en van allerlei richtingen komen! Haha!)
En wat je moet weten over het rijden in Amerika is: het is toegestaan (lees: normaal) om zowel links als rechts in te halen. Vooral het rechts ingehaald worden is wel ff wennen in het begin! En dan is het ook nog zo....als je bijv. rijdt op een 3-baans weg, dat vrij vaak de weg ineens (soms zonder waarschuwingsbordjes) overgaat in een 2-baans weg. Zoals gezegd: ff wennen!
Eenmaal aangekomen bij mijn bestemming in Boston (ik had 'South station' in mijn TomTom ingetikt), heb ik eerst een parkeerplek gezocht. Dit bleek nog niet zo eenvoudig. Wederom is Boston daarmee vergelijkbaar met New York City...zeer druk, veel toeterende auto's en vrijwel geen parkeerplekken. Op een gegeven moment kwam ik een parkeergarage in 'the financial district' tegen, waarop ik besloot mijn auto daar te parkeren.
Toen ik vanuit de ondergrondse garage op begane grond kwam, constateerde ik dat mijn auto geparkeerd stond in een garage behorend bij 'KPMG' (een niet geheel onbekend accountantskantoor).
Eenmaal buiten haalde ik mijn plattegrondje tevoorschijn en besloot ik om allereerst 'China Town' te gaan bekijken, aangezien dit zeer dichtbij was. Ik wist wat me ongeveer te wachten stond, aangezien ik ook al een China Town in New York City had bezocht...en inderdaad, ongeveer soortgelijk. Veel chinese lampion-kapjes en typisch chinese versieringen boven de weg....maar bovenal super veel chinezen!
Vanuit China Town liep ik verder richting de 'Boston Common'. De Boston Common is een bekend, supergroot groen park midden in downtown Boston. Het was een vreemde, maar aangename gewaarwording....om zo vanuit de mega drukke straten een heerlijk relaxed park in te lopen.
Beetje gelijk aan Central Park in New York.
Na de nodige fotootjes te hebben geschoten in de Boston Common en ff heerlijk gerelaxed te hebben, ging ik verder richting Beacon Hill. Beacon Hill is een beroemd gedeelte van Boston, het is een gedeelte waar vroeger de rijkere lui woonden. Leuk om gewoon eens doorheen te lopen.
FF een persoonlijke noot voor pa & ma: jammer dat we er niet ff samen met Ben en aanhang een kop koffie konden drinken!;-)
Na Beacon Hill begon het al lichtelijk schemerachtig te worden (uur of 6 á 7), waarop ik besloot weer richting de auto te lopen. Na enig zoekwerk vond ik het gebouw '2 Financial Center' weer terug.
Toen ik eenmaal de garage uitreed, kon mijn TomTom in het begin eerst geen GPS-signaal ontvangen!! Pfff..als er iets vervelends is, is het dat wel. Stel je voor: je bent tijdens spitsuur (in Boston eindigt de spits toch zeker niet vóór 7 uur 's avonds) in Downton Boston, een miljoenenstad, je hebt werkelijk geen enkel idee hoe je de stad uit moet komen....het is über-druk....je bent lichtelijk moe van al het gewandel en geslenter en je wilt gewoon graag terug naar huis...met nog een uur rijden voor de boeg....;-)
Zoals je je kan voorstellen, heb ik toch zeker ff een lichtelijk benauwend kwartiertje beleefd om Boston uit te komen. Toen mijn TomTom eindelijk een GPS-signaal had opgepikt, reed ik op een super groot kruispunt(stuk of 7 a 8 richtingen die je op kon) ook nog de verkeerde weg in...waardoor de TomTom weer moeite had om een nieuwe route te berekenen (met het toch al slechte GPS-signaal).
Hoe dan ook, na ongeveer 15 relatief angstige minuten te hebben beleefd, kwam ik de drukke stad weer uit en kwam ik weer op de 'o-zo-vertrouwde' I-9 richting West terecht.
Na een klein uurtje kwam ik weer aan bij mijn hotel.
Helaas had ik vandaag geen tijd meer om één van 's werelds meest bekende en meest prestigeuze universiteiten te bezoeken, namelijk: 'Harvard University'. Ik ben van plan dit morgen te gaan bekijken, waarbij ik zeker een bezoekje ga brengen aan 'Copley Libary' (2e grootste library in heel Amerika, behorend tot de Harvard Uniersity).
Maar voor nu heb ik ff genoeg van 'Beantown' gezien en beleefd, dus ik duik zo mijn bed in.
Ik zal zo nog de nodige fotootjes en filmpjes op deze site zetten, dus houd het in de gaten! En laat ff een berichtje achter!
Groetjes, Thomas
-
09 Oktober 2011 - 08:57
Martijn:
Je moet wel even de plaats veranderen als je blogged, nu lijkt het nog steeds alsof je in Zenderen zit ;-) -
09 Oktober 2011 - 11:34
Juud:
Wat gaaaaaaaf!!!! Mooi verhaal en leuke foto's! Beacon Hill doet een beetje aan als NY. Ennuh, nog geshopt in Macy's ;-)?? Echt mooi daar hoor broer. Heb je nog foto's van het park?
En wat een verhaal over het rijden daar in Boston city!! Echt ff goed opletten dus?! Maar is dan ook wel weer gaaf dat het je gelukt is, toch? Ben je er trouwens al achter waarom het "Beantown" heet?
Heb je gisteravond thuis nog iets gedaan? Filmpje kijken ofzo? Ik had gister 7 teamgenoten op bezoek. Was een gezellige bende bij elkaar :D. Daarna op stap geweest in Hengelo, en vandaag ben ik lichtelijk brak :p.
Nou keal hou ons goed op de hoogte en blijf komen met die mooie uitgebreide verhalen!!!! Veel plezier vandaag @ Harvard!
Liefs Juud -
09 Oktober 2011 - 11:41
Juud:
P.S. Ik zie nu pas de foto's die je nog geplaatst hebt bij je vorige verslag :D....mooi park hoor! Typisch Amerikaans die omgeving. -
09 Oktober 2011 - 11:49
Mam En Pap:
Hallo Thomas,
Wat een leuk reisverslag over je dagje in "Beantown". Je brengt het prachtig onder woorden. En wat een verhaal toen je Boston uit wilde rijden. Het doet mij denken aan die keer dat ik in 2001 Montreal inreed achter Mauice Libby aan, niet wetende wat het adres van Bill and Babs was. Ik heb me toen een kilo lichter gezweet wat overigens een positieve bijkomstigheid was. Ben benieuwd naar je visit to Harvard.
Tot gauw.
Liefs mam en pap. -
09 Oktober 2011 - 12:10
Lucas:
Hey Thomas,
Ik merk het al, ik moet niet te lang wegblijven van jouw waarbenjij.nu site. Anders kost het mij te veel tijd om alles wat je ziet en beleeft in 1 keer te lezen. Super dat je zo'n mooie tijd hebt! Geniet ervan! -
09 Oktober 2011 - 21:00
Gerald En Marja:
Hey Tomasso,
Mooi verhaal uit deze wereldstad.
Misschien toch maar een goeie roadmap van Massachusetts in het zijvakje naast de bestuurdersstoel van de Mazda leggen voor het geval de sateliet weer eens een tijdje geen signaal geeft. ;-)
Have fun, zien met belangstelling uit naar het volgende nieuws.
-
10 Oktober 2011 - 09:26
John:
Kerel wat een gave foto's, mooie auto en Grolsch haha. En al een supersize hamburger gehad?? kan me voorstellen dat je het ff benauwd kreeg toen je tomtom het niet deed haha. Het ziet er allemaal geweldig uit!! Ik wens je veel succes met je opdr and have a good time ;) . ben benieuwd naar je volgende road trip. -
10 Oktober 2011 - 12:56
Ben Oude Lansink:
Goed te horen dat de reis prima is verlopen.
Ook de ontvangst met alles er op en er aan lijkt me niet verkeerd.
En nu aan het werk!
Ben
PS wij zijn van 17 tot 30 okt bij onze dochter in North Andover. Misschien kunnen we elkaar een keer ontmoeten. -
11 Oktober 2011 - 18:36
Mam En Pap:
Hallo Thomas,
We hebben net Casper uit gelaten. Dat was nogal iets, na zijn operatie. Eerst zijn tuigje opgerold en vervolgens een stukje plastic rond zijn lichaam gevouwen. Hij was behoorlijk afgeleid door deze uitmonstering waarbij het plastic bij elk stapje hoorbaar knisperde. Het zag er niet uit maar we zijn enkele plasjes en een belangrijk keuteltje verder.
Weer thuis gekomen Casper even droog geföhnd (hij laat het zich ook allemaal maar aanleunen) en na zijn welbekende stokje als beloning, was hij weer in zijn normale hondenhemel beland.
Nu dus tijd voor GTST en voor mij om even naar Marktplaats.nl te kijken waar lustig op de stoomcabine wordt geboden. Zijn er lezers die geïnteresseerd zijn, dan bieden graag.
Als het lukt dan kun jij je bij terugkomst douchen in een inloopdouche, weliswaar zonder voetmassagebankje, telefoon en waterjets maar ook daar valt mee te leven.
Maar zo ver is het nog niet. Effe afstuderen eerst.
See you on skype.
Liefs mam en pap. -
12 Oktober 2011 - 11:43
Zus:
Haaai Thomas,
Hoe is het met je? Ik vroeg me ff af waar de leuke verslagen blijven ;-)....Je snapt dat ik reuzebenieuwd ben naar hoe het nu allemaal gaat en wat je hebt meegemaakt!!!
Hier alles goed. Druk aant werk!
Graag tot snel!
XXX Juud -
12 Oktober 2011 - 19:12
Mam En Pap:
Hai Thomas,
Hier weer een berichtje oet Twente.
Momenteel wordt er hard geschuurd op de trap die jij zo vaak hebt beklommen. Vroeger naar de zolderkamer en later naar de eerste verdieping. Straks een uurtje opruimen. Morgenavond is het schuren klaar. Vervolgens wordt de hal gepleisterd en daarna de trap afgelakt. Zaterdag wordt de keuken verwijderd, en dan volgende week donderdag en vrijdag de nieuwe keuken.
Ik zie mama al de meest lekkere gerechten maken. Ik denk dat ik de weegschaal ook maar op marktplaats zet.
Morgen heb ik vrij genomen. Hopelijk een droge dag zodat ook nog iets in de tuin kan worden gedaan.
Liefs mam en pap
