Inmiddels al (of nog maar?) 11 dagen in de USA
Door: Thomas ten Thij
Blijf op de hoogte en volg Thomas
13 Oktober 2011 | Nederland, Zenderen
Hallo mensen!
Hier weer een groet uit Westborough, Massachusetts, USA!
Zoals de titel van dit reisverslag zegt, ben ik inmiddels al weer (of nog maar?) 11 dagen in de USA! Eigenlijk is dat nog niet een hele lange tijd, maar met alle indrukken die ik inmiddels heb opgedaan en alle beslissingen die ik de afgelopen tijd heb moeten nemen, voelt het alsof ik hier al een paar maanden zit!
Wat betreft een aantal van die indrukken zal ik jullie bij deze deelgenoot maken (het is teveel om alles te beschrijven).
Afgelopen maandag 10 oktober was het hier 'Columbus Day', wat een nationale feestdag is, dus ik had (net als bijna elke Amerikaan) een vrije dag!
Ik besloot die dag in te vullen door een 2e tripje naar Boston te wagen. Het was die dag maar liefst 30 graden, dus een heerlijk temperatuurtje om wat te ondernemen.
Mijn bestemming voor de dag was 'Harvard University', zoals reeds beschreven één van Amerika's meest bekendste en meest prestigieuze universiteiten. Bovendien heb ik tijdens mijn studie vele wetenschappelijke artikelen moeten lezen, die daar van afkomstig zijn. Reden genoeg om een bezoekje te brengen!
Ik toetste 'Harvard Square' op mijn TomTom in, aangezien daar de 'Cambridge visitor information center' gevestigd zit en mij dat een uitstekend punt leek om mijn tripje te beginnen. Vóór de tijd had ik al een 3tal parkeergarages in de buurt opgezocht, dus ik was klaar voor vertrek!
Eenmaal aangekomen bij Harvard Square bleek dat deze 'square' in werkelijkheid een heel klein 'squartje' was, omringd door zeer veel kleine kruip-straatjes (net als veel 1-richtings-wegen. Niet bepaald een boeiend gebied om te beginnen, bovendien was de information center in geen velden of wegen te bekennen!
Zonder gelijk alle goede hoop op te geven, besloot ik één van de parkeergarages in de buurt op te zoeken. De TomTom gaf 11 minuten rijden, waarop ik mijn weg vervolgde.
Echter kwam ik al gauw op een über-druk kruispunt waar ik (uiteraard) een verkeerde weg in reed, waarop mijn TomTom (wederom) erg veel moeite bleek te hebben met het ontvangen van een (goed) GPS-signaal.
Na een tijd lang doelloos rond te hebben gereden, kwam ik tot overmaat van ramp ook nog eens plotseling op een tolweg terecht, wat uiteraard absoluut niet de bedoeling was. Na ongeveer 2 minuten zag ik in de verte al 10-tallen tolhuisjes zich opdoemen....en aangezien ik alleen nog maar 2 briefjes van 50 in de portemonnee had (niet bepaald geschikt voor een tolbedrag van 1 dollar 25), begonnen bij mij de zenuwen te komen!
De beste tol-man keek dan ook niet bepaald gecharmeerd toen ik het 50-dollar tevoorschijn haalde. Gelukkig bedacht ik me op het allerlaatste moment dat ik een paar dagen geleden wat kleingeld in de middenconsole van de auto had gelegd...wat precies genoeg bleek te zijn! Pfff..!
De eerste de beste afslag besloot ik van de tolweg af te gaan en daar de TomTom maar op huis aan te koersen. Ik had genoeg van al het gezoek, gezeik en commotie;-) Helaas, 'mission failed', althans voor nu. Ik ga er zeker nog wel een keer naar terug.
Op de terugweg, op ongeveer een kwartier rijden afstand van mijn hotel, zag ik ineens een gigantische sportzaak aan de linkerkant voorbij komen. Ik besloot maar eens een kijkje te gaan nemen, aangezien ik toch al had bedacht om een voetbal te kopen. Bij binnenkomst werd ik lichtelijk geshockeerd door de inmens grote hoeveelheid aan sportkleding en anderzijds sportspullen. Om een voorstelling te kunnen maken schat ik dat het ongeveer 2 voetbalvelden aan elkaar was qua oppervlakte, met tevens 2 verdiepingen! Ze hadden werkelijk alles, van werkelijk elke denkbare sport. Van hockey-sticks tot basketballen tot voetballen tot sportschoenen tot handballen tot dartpijltjes aan toe!
Ik besloot een voetbal van 9 dollar te kopen, om zo af en toe wat zonovergoten, nutteloze uurtjes mee op te kunnen vullen.
Na weer thuis te zijn aangekomen bij het hotel en wat te hebben gegeten, ging ik nog even naar Marshalls. Ik constateerde daar taferelen waar menig Nederlander toch stront-jaloers op zal zijn, vermoed ik: originele Calvin Klein-jeans voor slechts 10 dollar, Levi's broeken voor 15 dollar, goeie-kwaliteits-blousjes voor 15 dollar...etc.etc.!
Niet te geloven hoe goedkoop dat hier is! Hoewel ik die avond niet echt 'in the mood' was om kleding te gaan passen, weet ik zeker dat ik daar nog eens naar terug ga om wat serieus shopping te doen!
Ná afgelopen maandag van Columbus Day te hebben genoten, begon dinsdag de werkweek weer. Ik heb inmiddels een serieuze start gemaakt aan het verzamelen en lichtelijk analyseren van gegevens. Het is en blijft nog een beetje zoeken naar de juiste aanpak voor mijn opdracht, maar ik heb er vertrouwen in dat dit goed gaat komen.
Vanochtend ben ik - ipv half 9 te beginnen op mijn werk - naar een plaats gereden genaamd 'Worcester'. Worcester is één van de grotere plaatsen in de buurt van Westborough, ná Boston.
Helaas is na Columbus Day het weer hier ernstig verslechtert....wat zich vanochtend kenmerkte door een verlaagde temperatuur en een flinke regenbui.
Dan merk je toch wel goed dat wij Nederlanders het goed voor elkaar hebben op de Nederlandse wegen, dankzij ons welbekende 'ZOAB' (Zeer Open Asfalt Beton). Hier in Amerika lijkt men dit nog niet te hebben ontdekt...veel wegen waren blank van het water. Aangezien het hier nogal heuvel-achtig gebied is, was dit goed merkbaar wanneer je over een lager gelegen wegdek reed.
Hoe dan ook, eenmaal aangekomen in Worcester, ben ik naar de 'Social Security Office' gegaan en heb daar een zogenaamd 'Social Security Number' aangevraagd. Dit is zeg maar de Amerikaanse versie van een 'BSN-nummer' (of het vroegere SOFI-nummer). De reden waarom ik een SSN aan heb gevraagd is omdat ik binnenkort een Amerikaanse (USD) bankrekening wil gaan openen...om natuurlijk een deel van de afstudeervergoeding op te kunnen laten storten;-).
Kortom, ik ben (straks) trots bezitter van een:
* Amerikaans visum
* Amerikaans SSN
* Amerikaanse USD-bankrekening
* Amerikaanse geld
Je zou haast zeggen dat ik aan het 'ver-Amerikaniseren' ben, niet waar?;-)
Het is hier nu inmiddels 20.00 uur, wat inhoudt dat ik een einde aan dit verslag ga maken, want ik wil namelijk nog ff lekker sporten hier in de fitness-ruimte.
Uiteraard zal ik tijdens het sporten weer de nodige Nederlandse klanken mijn oren in laten stromen, aangezien ik mijn mobiele telefoon weer zal afstemmen op Skyradio, 3FM of Slam FM! Tis en blijft toch heerlijk om af en toe ook wat Nederlands te horen.
Máár, daarentegen is Amerikaanse muziek ook best relaxed.
Een plaatje dat hier op de US radio's platgedraaid wordt is het heerlijke nummer 'Lady Gaga - You and I'. Dat is echt een Youtube-aanrader!
Nou mensen, ik ga nog ff wat doen!
Laat aub nog ff een berichtje achter op deze site...want het is en blijft leuk om wat vanuit Nederland te horen!
Groetjes vanuit de USA,
Thomas:D
Hier weer een groet uit Westborough, Massachusetts, USA!
Zoals de titel van dit reisverslag zegt, ben ik inmiddels al weer (of nog maar?) 11 dagen in de USA! Eigenlijk is dat nog niet een hele lange tijd, maar met alle indrukken die ik inmiddels heb opgedaan en alle beslissingen die ik de afgelopen tijd heb moeten nemen, voelt het alsof ik hier al een paar maanden zit!
Wat betreft een aantal van die indrukken zal ik jullie bij deze deelgenoot maken (het is teveel om alles te beschrijven).
Afgelopen maandag 10 oktober was het hier 'Columbus Day', wat een nationale feestdag is, dus ik had (net als bijna elke Amerikaan) een vrije dag!
Ik besloot die dag in te vullen door een 2e tripje naar Boston te wagen. Het was die dag maar liefst 30 graden, dus een heerlijk temperatuurtje om wat te ondernemen.
Mijn bestemming voor de dag was 'Harvard University', zoals reeds beschreven één van Amerika's meest bekendste en meest prestigieuze universiteiten. Bovendien heb ik tijdens mijn studie vele wetenschappelijke artikelen moeten lezen, die daar van afkomstig zijn. Reden genoeg om een bezoekje te brengen!
Ik toetste 'Harvard Square' op mijn TomTom in, aangezien daar de 'Cambridge visitor information center' gevestigd zit en mij dat een uitstekend punt leek om mijn tripje te beginnen. Vóór de tijd had ik al een 3tal parkeergarages in de buurt opgezocht, dus ik was klaar voor vertrek!
Eenmaal aangekomen bij Harvard Square bleek dat deze 'square' in werkelijkheid een heel klein 'squartje' was, omringd door zeer veel kleine kruip-straatjes (net als veel 1-richtings-wegen. Niet bepaald een boeiend gebied om te beginnen, bovendien was de information center in geen velden of wegen te bekennen!
Zonder gelijk alle goede hoop op te geven, besloot ik één van de parkeergarages in de buurt op te zoeken. De TomTom gaf 11 minuten rijden, waarop ik mijn weg vervolgde.
Echter kwam ik al gauw op een über-druk kruispunt waar ik (uiteraard) een verkeerde weg in reed, waarop mijn TomTom (wederom) erg veel moeite bleek te hebben met het ontvangen van een (goed) GPS-signaal.
Na een tijd lang doelloos rond te hebben gereden, kwam ik tot overmaat van ramp ook nog eens plotseling op een tolweg terecht, wat uiteraard absoluut niet de bedoeling was. Na ongeveer 2 minuten zag ik in de verte al 10-tallen tolhuisjes zich opdoemen....en aangezien ik alleen nog maar 2 briefjes van 50 in de portemonnee had (niet bepaald geschikt voor een tolbedrag van 1 dollar 25), begonnen bij mij de zenuwen te komen!
De beste tol-man keek dan ook niet bepaald gecharmeerd toen ik het 50-dollar tevoorschijn haalde. Gelukkig bedacht ik me op het allerlaatste moment dat ik een paar dagen geleden wat kleingeld in de middenconsole van de auto had gelegd...wat precies genoeg bleek te zijn! Pfff..!
De eerste de beste afslag besloot ik van de tolweg af te gaan en daar de TomTom maar op huis aan te koersen. Ik had genoeg van al het gezoek, gezeik en commotie;-) Helaas, 'mission failed', althans voor nu. Ik ga er zeker nog wel een keer naar terug.
Op de terugweg, op ongeveer een kwartier rijden afstand van mijn hotel, zag ik ineens een gigantische sportzaak aan de linkerkant voorbij komen. Ik besloot maar eens een kijkje te gaan nemen, aangezien ik toch al had bedacht om een voetbal te kopen. Bij binnenkomst werd ik lichtelijk geshockeerd door de inmens grote hoeveelheid aan sportkleding en anderzijds sportspullen. Om een voorstelling te kunnen maken schat ik dat het ongeveer 2 voetbalvelden aan elkaar was qua oppervlakte, met tevens 2 verdiepingen! Ze hadden werkelijk alles, van werkelijk elke denkbare sport. Van hockey-sticks tot basketballen tot voetballen tot sportschoenen tot handballen tot dartpijltjes aan toe!
Ik besloot een voetbal van 9 dollar te kopen, om zo af en toe wat zonovergoten, nutteloze uurtjes mee op te kunnen vullen.
Na weer thuis te zijn aangekomen bij het hotel en wat te hebben gegeten, ging ik nog even naar Marshalls. Ik constateerde daar taferelen waar menig Nederlander toch stront-jaloers op zal zijn, vermoed ik: originele Calvin Klein-jeans voor slechts 10 dollar, Levi's broeken voor 15 dollar, goeie-kwaliteits-blousjes voor 15 dollar...etc.etc.!
Niet te geloven hoe goedkoop dat hier is! Hoewel ik die avond niet echt 'in the mood' was om kleding te gaan passen, weet ik zeker dat ik daar nog eens naar terug ga om wat serieus shopping te doen!
Ná afgelopen maandag van Columbus Day te hebben genoten, begon dinsdag de werkweek weer. Ik heb inmiddels een serieuze start gemaakt aan het verzamelen en lichtelijk analyseren van gegevens. Het is en blijft nog een beetje zoeken naar de juiste aanpak voor mijn opdracht, maar ik heb er vertrouwen in dat dit goed gaat komen.
Vanochtend ben ik - ipv half 9 te beginnen op mijn werk - naar een plaats gereden genaamd 'Worcester'. Worcester is één van de grotere plaatsen in de buurt van Westborough, ná Boston.
Helaas is na Columbus Day het weer hier ernstig verslechtert....wat zich vanochtend kenmerkte door een verlaagde temperatuur en een flinke regenbui.
Dan merk je toch wel goed dat wij Nederlanders het goed voor elkaar hebben op de Nederlandse wegen, dankzij ons welbekende 'ZOAB' (Zeer Open Asfalt Beton). Hier in Amerika lijkt men dit nog niet te hebben ontdekt...veel wegen waren blank van het water. Aangezien het hier nogal heuvel-achtig gebied is, was dit goed merkbaar wanneer je over een lager gelegen wegdek reed.
Hoe dan ook, eenmaal aangekomen in Worcester, ben ik naar de 'Social Security Office' gegaan en heb daar een zogenaamd 'Social Security Number' aangevraagd. Dit is zeg maar de Amerikaanse versie van een 'BSN-nummer' (of het vroegere SOFI-nummer). De reden waarom ik een SSN aan heb gevraagd is omdat ik binnenkort een Amerikaanse (USD) bankrekening wil gaan openen...om natuurlijk een deel van de afstudeervergoeding op te kunnen laten storten;-).
Kortom, ik ben (straks) trots bezitter van een:
* Amerikaans visum
* Amerikaans SSN
* Amerikaanse USD-bankrekening
* Amerikaanse geld
Je zou haast zeggen dat ik aan het 'ver-Amerikaniseren' ben, niet waar?;-)
Het is hier nu inmiddels 20.00 uur, wat inhoudt dat ik een einde aan dit verslag ga maken, want ik wil namelijk nog ff lekker sporten hier in de fitness-ruimte.
Uiteraard zal ik tijdens het sporten weer de nodige Nederlandse klanken mijn oren in laten stromen, aangezien ik mijn mobiele telefoon weer zal afstemmen op Skyradio, 3FM of Slam FM! Tis en blijft toch heerlijk om af en toe ook wat Nederlands te horen.
Máár, daarentegen is Amerikaanse muziek ook best relaxed.
Een plaatje dat hier op de US radio's platgedraaid wordt is het heerlijke nummer 'Lady Gaga - You and I'. Dat is echt een Youtube-aanrader!
Nou mensen, ik ga nog ff wat doen!
Laat aub nog ff een berichtje achter op deze site...want het is en blijft leuk om wat vanuit Nederland te horen!
Groetjes vanuit de USA,
Thomas:D
-
14 Oktober 2011 - 07:08
Judith:
Hai Emappie ;-),
Wat leuk weer een verslag!! Dus je bent (nog) niet naar Harvard geweest begrijp ik?! Of heb je dat gepland voor aankomend weekend?
Ik typ dit nu vanaf mijn werkplek in Oldenzaal. Ja, je zal wel denken: moet Judith werken op vrijdag?? Dat klopt, want dit is de dag die ik moet inhalen nadat ik die maandag van jouw vertrek heb vrijgenomen ;-). Maar dat geeft niet hoor, het is een kort onderzoek en daarna heb ik ook weekend! Vanavond komt Ruth en gaan we gezellig samen eten en The Voice of Holland kijken!
Verder start a.s. zaterdag de handbalcompetitie! De eerste wedstrijd is tegen....je raadt het nooit...tegen de UT!! Ja de Uni Twente heeft ook een handbalploeg (Cabezota) en daar moeten wij morgen tegen spelen. Kom je kijken ;-)?
Wat zijn jouw plannen voor a.s. weekend? En hoe gaat het op het werk?
XXX Judith -
14 Oktober 2011 - 08:30
Pap En Mam:
Ha Thomas,
Wat heb je het weer mooi onder woorden gebracht. Harvard is er over ekele weken ook nog wel, Ik zou er een korte cursus volgen. Goed voor je C.V.
Geniet nog van de indian summer voor zover als mogelijk, nu er toch wat minder weer op komst is.
Momenteel schijnt het zonnetje en gaan wij beginnen om de keuken leeg te pakken.
See you on skype.
Liefs pap en mam -
14 Oktober 2011 - 09:03
Ries:
Doe maar een paar van die designer overhemden!! Ik heb er zoooo weinig ;)!
Ps. Hoe zit het daar met de A-Team?? Ze blijven ze hier maar uitzenden zo rond etenstijd! -
14 Oktober 2011 - 12:23
Coby Naafs:
Hallo Thomas,
Net je moeder aan de telefoon gehad maar gesprek beeindigd want jij was on-line. Leuk om je verhalen zo te kunnen volgen. Je hebt al heel wat indrukken opgedaan in slechts 11 dagen. Wens je nog veel succes de komende tijd en we blijven je volgen.
Groetjes Jan en Coby -
14 Oktober 2011 - 15:53
Ester:
Zo, jij bent goed bezig met al die verslagen!!! Het verkeer is dus nog een beetje wennen begrijp ik? :P. Gelukkig heb je nog tijd zat om nieuwe pogingen te wagen ;). Ben you and I ff aant luisteren, niet gek inderdaad.. :). Geniet van je weekend, ik lees wel weer wat je hebt gedaan ;).
Liefs Ester
